گفتمان

مطلبی که از منظرتان می گذرد من در نشریه زیتون ( مثل همیشه که اندیشه

و خرد در زیر پای نا اهلان خرد می شود به بهانه نبود بودجه بسته شد)نوشتم.

عشق یک عروج است از ملک به ملکوت پروازی است ازبودن به شدن.

 عشق از نظر فلاسفه به دو نوع تقسیم می شود.

1-     عشق حقیقی

2-     عشق مجازی

عشق مجازی خود بر دونوع است.

1-     حیوانی: دراین عشق انسان شیفته جمال وچهره معشوق می گرددو

وی راتنها به خاطر داشتن ظاهری زیبا دوست دارد.

       2-نفسانی : عاشق شیفته اخلاقیات ورفتار نیکوی معشوق می گردد.

عشق حقیقی همان دوستی معبود و یکتا پروردگار جهانیان است.

خداوند در وجود انسان که خلیفه اله فی الارض است.

هدیه ای به وسعت هستی به یادگار گذاشته است وان قلب اوست که در عین

کوچکی اقیانوسی است که ساحل ندارد عشق روح وحقیقت زندگی است و

شروع پیوند دو عاشق با اتصال نامرئی دلها به یکدیگر است واگر این اتصال

نبود تداوم نصل بشریت نیز تحقق نمی یافت.

عشق محرکی است که باعث تلاش وکوشش خستگی ناپذیر در زندگی می شود

وعامل اصلی موفقیت ها در زندگی همین عشق است.

انها که با صفای عشق زندگی را شروع می کنند هر روز نسبت به روز قبل

پیشرفت بیشتری دارند.

عشق به یکتا معبود جهانیان سایه ای است که بر زندگی مومنان حکمفرماست.

انها که محبت الله در ضمیرشان استوار شده باشد نگاه دیگری به دنیا وزندگی دارند.

نگاهی فراسوی مرزهای مادی مومن حقیقی سعی می کند با اعمال خود رضایت

پروردگار را جلب کند واین اغاز عشق است.

دوام وبقای زندگی شان موقتی است وبا کوچکترین ضربه ای کاخ امال وارزوهایشان

با تند باد حوادث روزگارفرو می ریزد.

استواری دوام وبقای زندگی در برابر سخت ترین شرایط با عنصر عشق تحقق می یابد.

واین عشق لذتی را در زندگی به همراه دارد که لحظات زندگی را شیرین وبا معنا

می سازد ودر حقیقت زندگی بدون عشق مانند انسان بدون روح است که کالبدی مادی

وفنا شدنی است واگر روح عشق درزندگی دمیده شود. بقای آن تضمین خواهد شد.

آری عشق ودیعه ای است آسمانی که از سوی خداوند به قلبهای پاک اهدا خواهند داشت.

فلسفه وجودی عشق حکمت ماندگاری نسل را به همراه خواهد داشت وآنجا که پای عشق

به میان آمد حکایتهای زندگی شیرین وبا صفا خواهد شد.

پس به جاست آشیانه ای بسازیم با چوبهای نازک عشق تا مرغ حقیقت و صفا آرام در آن

جای گیرد که آشیانه عشق امن ترین آشیانه هاست.